Węgorzewo - o mieście

Węgorzewo to perełka Pojezierza Mazurskiego, leżąca u kresu szlaku Wielkich Jezior Mazurskich. Kręty Kanał Węgorzewski malowniczo wije się przez całą miejscowość, tworząc prawdziwie bajkowe krajobrazy. Romantyczne wieczory spędzane na węgorzewskiej marinie na zawsze zostają w pamięci. Węgorzewo leży nad jeziorem Mamry, niedaleko granicy Polski z Rosją...

Teoria i historia

Węgorzewo, jak wiele innych mazurskich miejscowości, zostało założone przez Krzyżaków. Drewniany zamek, zwany Angerburg, powstał tu już w roku 1335. Niedługo później jednak spłonął, a na jego miejscu kilkadziesiąt lat później postawiono nowy, tym razem murowany zamek. Osada rozwijała się, by w końcu w 1571 r. otrzymać prawa miejskie. Sto lat później, podczas najazdów tatarskich miasto zostało kompletnie zniszczone. Rozpoczął się napływ osadników z Mazowsza.

Obok siebie funkcjonowały wtedy dwie nazwy miejscowości: niemiecka Angerburg pochodząca od nazwy zamku i oznaczająca prawdopodobnie „rzekę węgorzy” (albo „rzekę jak węgorz”, co dałoby się uzasadnić, biorąc pod uwagę zawiły bieg tutejszej rzeki), a także polska Węgobork, będąca spolszczeniem nazwy pruskiej. Dzisiejsza nazwa „Węgorzewo” jest już spolszczeniem idącym dalej, pozbywającym się poniemieckiej cząsteczki „-bork”.

Wiek XVIII okazał się dla Węgorzewa czasem prosperity. Pod rządami pruskiego generała von Katte miasto zostało znacznie zmodernizowane, chociaż jego mieszkańcy nadal trudnili się jedynie rybołówstwem i rolnictwem. Historia jednak doświadczała Węgorzewo – długo można by pisać o kolejnych klęskach spadających na miasto. Dość powiedzieć, że po II wojnie światowej miasteczko trzeba było budować w zasadzie od zera – to zauważalne do dzisiaj w układzie urbanistycznym: brak tu historycznej zabudowy.

Dziś Węgorzewo jest spokojnym, cichym miasteczkiem położonym niedaleko granicy Polski z obwodem kaliningradzkim. Co roku w lipcu odbywa się tu jeden z najpopularniejszych festiwali muzyki rockowej w Polsce. To także ważny ośrodek żeglarski – właśnie w Węgorzewie kończy się szlak wielkich jezior mazurskich.

Węgorzewo dzisiaj – oczami turystów:

Węgorzewo to cudne miasto położone w idealnym miejscu. Jako że leży na samym końcu żeglarskiego traktu wielkich mazurskich jezior, wpływa się tutaj, jakby się wracało do domu. To uczucie, kiedy przybijasz do Portu Keja i masz poczucie spełnienia, bo przepłynąłeś taki szmat drogi – bezcenne :) Już samo to sprawia, że atmosfera panująca w mieście sprzyja odpoczynkowi i relaksowi.

Żeglarze będą się tu czuli świetnie. Czeka na nich rozwinięta sieć noclegowa – można wybierać wśród pensjonatów i kwater o zróżnicowanym standardzie (wedle uznania!). Nie oddalą się przy tym zbytnio od wody – rzeka Węgorapa i Kanał Węgorzewski opływają miasteczko dookoła i ciągle o sobie przypominają. Baza gastronomiczna także jest tu imponująca. Większość lokali znajduje się przy ślicznie urządzonych bulwarach węgorzewskich – Loit et Cher oraz Braci Ejsmontów, ale całkiem sporo ich także w innych częściach miasteczka. Chociaż, jeśli mamy wybór, lepiej siąść przy stoliku z widokiem na malowniczą marinę – człowiek czuje się jak w bajce!

Z powodów wymienionych już wcześniej Węgorzewo to miejsce także dla ludzi, którzy nie mają zbyt wiele wspólnego z żeglarstwem. To osada bardzo spokojna, zaciszna, położona w miejscu ustronnym i oddalonym od gwarnych ośrodków. Ci, dla których podczas urlopu ważny jest święty spokój, na pewno polubią (a może i pokochają...) Węgorzewo.

Głośniej i tłoczniej robi się tu w zasadzie tylko trzy razy w roku: podczas otwarcia i zamknięcia sezonu żeglarskiego oraz kiedy odbywa się tutaj Węgorzewo Rock Festival. I trzeba przyznać, że to całkiem miła odmiana – szczególnie to ostatnie, tym bardziej, że na festiwalowych scenach zawsze pokazują się gwiazdy polskiej estrady. Ostatnio grali tu między innymi Closterkeller, Coma i TSA. Wielu turystów zresztą przyjeżdża do Węgorzewa tylko po to, aby posłuchać dobrej muzyki w pięknych okolicznościach przyrody. Trudno im się dziwić ;)

Nie da się ukryć, że Węgorzewo to miasteczko jedyne w swoim rodzaju, zupełnie inne niż Giżycko czy Mikołajki, zawsze tętniące życiem i pełne ludzi. Położone na skraju nie tylko mazurskiego szlaku, ale i całego kraju, nieco niedostępne, o niezmąconym spokoju. Zielone, oblane błękitną tonią Kanału Węgorzewskiego, ze swoją uroczo urządzoną mariną wygląda naprawdę nieziemsko. Można zakochać się w Węgorzewie od pierwszego wejrzenia...